.jpeg)
Doorgaans wanneer ik op zoek ben naar een leuk boek zoek ik automatisch naar thrillers. Toen ik echter onlangs op Bol aan het rondkijken ging stond er één boek gelijk bovenaan met als sticker tekst 'Tip'. Dit boek had ik al vaker voorbij zien komen, maar om heel eerlijk te zijn had ik door de titel niet verwacht dat dit iets voor mij zou zijn. Ik besloot het boek toch aan te klikken om de synopsis te lezen; ik was verkocht. Ik besloot het boek een kans te geven en deel mijn ervaring vandaag met jullie.
Kya Clark is in haar eentje opgegroeid in het moeras van Barkley Cove in North Carolina, afgesloten van de bewoonde wereld. Om zichzelf te onderhouden ruilt ze vis, en groenten uit haar moestuin voor andere levensmiddelen. Ze voelt zich er thuis, beschouwt de natuur als haar leerschool. Maar als ze in aanraking komt met twee jongemannen uit de stad ontdekt ze dat er ook een andere wereld is. Wanneer een van hen dood wordt gevonden, valt de verdenking onmiddellijk op Kya.
Waar zal ik beginnen? Laat ik beginnen door heel eerlijk te zeggen dat ik mij de eerste vijftig pagina's afvroeg waarom ik dit boek in hemelsnaam had besteld. Het boek begint traag en komt héél langzaam op gang. Doordat de hoofdstukken ook aan de lange kant zijn had ik wat moeite om door de eerste hoofdstukken heen te komen en voelde dit een beetje als een worsteling.
Gelukkig ben ik wat dat betreft niet iemand die boeken snel weglegt; als ik aan een boek begin lees ik die 99% van de tijd ook uit. Dat is maar goed ook, want toen het boek eenmaal op gang kwam werd ik langzaam steeds enthousiaster en voelde ik dat de personages -met name Kya- steeds toegankelijker werden.
Je moet absoluut houden van de natuur als je van dit boek wilt genieten. Delia Owens is zelf natuurbioloog en omschrijft alles heel uitgebreid. Onwijs leerzaam, maar zonder enige affectie voor natuur kan dat er voor zorgen dat het boek lastig wegleest. Zeker in het begin voelt het een beetje aan alsof je een natuurgids aan het lezen bent. Vandaar dat ik er ook wat minder makkelijk in kon komen.
De schrijfstijl van Delia Owens is heel poëtisch met alle omschrijvingen van het moeras. Hierdoor voelt het bijna alsof je er zelf in aan het rondlopen bent.
Door de eenzaamheid van Kya ga je steeds meer met haar meevoelen en zijn de contacten en relaties die zij wel heeft extra bijzonder en hoop je stilletjes dat alles uiteindelijk op zijn plek zal vallen.
Hoewel het einde van mij iets minder abrupt had gemogen, valt alles wel daadwerkelijk op zijn plek. Het einde heeft een mooie plottwist die je misschien niet ziet aankomen, maar totaal logisch is. Ik had zelf al wel vrij snel mijn vermoedens, maar dat maakte het voor mij alleen maar leuker.
Ik heb niet snel moeite om een boek te recenseren, maar bij dit boek is dat wel het geval. Ik denk dat geen enkele recensie dit boek namelijk eer aan doet. Já het was traag inkomen en op sommige stukken een beetje langdradig/saai. Tegelijkertijd was het één van de mooiste boeken die ik dit jaar tot nu toe heb gelezen en had ik het voor geen goud willen missen.
Je moet dit boek eigenlijk gewoon zelf lezen om het te ervaren. Op het internet zijn de recensies over dit boek heel wisselend; de één geeft het vijf sterren, de ander geeft het één ster. Daarom kan ik je alleen maar aanraden om je eigen mening te vormen. Het boek staat ook op storytell, dus mocht je daar een account hebben kun je hem ook via daar lezen.
Extra leuk; dit jaar wordt het boek ook verfilmd en de trailer voor deze film kun je al bekijken. Ik kan niet wachten om te zien hoe het boek als film is en ga hem dan ook zeker kijken zodra hij in de bioscoop is.
Geen opmerkingen