De eerste drie maanden van het jaar zitten er weer op; wat gaat de tijd snel! Het voelt zo cliché om dat te zeggen, maar zo voelt het toch echt. Ik heb deze maanden goed besteed en in die tijd onder andere tien boeken gelezen. Eén van die boeken is De geur van sterfelijkheid van Simon Beckett. Dit boek vond ik zó goed dat ik hem heel erg graag met jullie wil delen; als je van thrillers houdt móet je deze lezen.
Een menselijk lichaam begint vier minuten na overlijden te ontbinden. Het lichaam, ooit de verpakking van het leven, ondergaat zijn laatste metamorfose. Het begint zichzelf te verteren, en wordt daarna een roerloos feestmaal voor andere organismen. Eerst bacteriën, dan insecten. Vliegen. Eitjes worden gelegd en komen uit. De larven eten van de voedzame kweek en trekken daarna weg. Ze verlaten het lichaam op ordentelijke wijze, elkaar volgend in een keurige processie die altijd gericht is op het zuiden.Het is een ongewoon warme dag in juli. Twee jongens, Neil en Sam Yates, volgen een spoor van maden aan de rand van het Farnley-bos, vlak bij het moeras.
Ze doen een verschrikkelijke ontdekking: de resten van Sally Palmer. Ze rennen terug naar hun dorp, naar de nieuwe dokter: David Hunter.
Hoewel dit boek al is gepubliceerd in 2006 had ik er nog nooit eerder van gehoord. Het was dan eigenlijk ook per toeval dat ik op dit boek stuitte. Ik las namelijk onlangs het vierde deel uit de Kim Stone serie van Angela Marssons gelezen; schijndood. Dit boek speelde zich grotendeels af op een bodyfarm, waar ontbinding van het menselijke lichaam een grote rol speelde. Ik had nog nooit eerder een boek over dit onderwerp gelezen en vond het ontzettend interessant.
Ik besloot daarom om te zoeken naar boeken die een vergelijkbaar onderwerp hadden met schijndood. Tijdens die zoektocht kwam ik terecht bij de David Hunter serie van Simon Beckett. Deel één van deze serie is 'De geur van sterfelijkheid' en binnen no time belandde deze op mijn deurmat.
Omdat het al een wat oudere serie is zijn er inmiddels ook nieuwe covers van op de markt, maar het verhaal is in elke uitvoering hetzelfde.
En laat ik je zeggen; wát een verhaal is dat.
In de eerste paar hoofdstukken gebeurd er niet persé heel veel, maar maken we vooral bekend met de personages in dit boek. Dat leest prima, en al snel gebeuren er steeds meer frappante dingen in het pittoreske dorpje. Je vliegt daardoor door de hoofdstukken heen en nadat ik ongeveer de helft van het boek was gepasseerd kon ik hem écht niet meer wegleggen. Dat heb ik niet vaak met een boek, wat er in resulteerde dat hij ook binnen no time uit was.
De schrijfstijl van Simon Beckett is heel erg fijn, ondanks dat het lange hoofdstukken zijn. Normaal ben ik meer fan van korte hoofdstukken (want dat leest in mijn optiek sneller), maar deze hoofdstukken zijn zó goed geschreven dat ik er als nog doorheen vloog.
In dit boek speelt de ontbinding ook weer een grote rol, iets wat ook duidelijk wordt omschreven. Hier moet je natuurlijk van houden en tegen kunnen, maar persoonlijk vind ik wel dat het heel erg respectvol wordt omschreven. Een beetje als een mini lesje biologie; heel erg interessant om meer te leren over hoe een lichaam in elkaar zit.
En dan dat einde... wauw! Er zijn genoeg boeken waarvan ik het plot niet aan zag komen, maar dit boek sloeg echt alles. Ik had het einde echt nóóit van zijn leven zien aankomen, maar toen het eenmaal aan bod kwam viel ook echt alles op zijn plek.
Wat mij betreft is dit echt een steengoed boek. Ik heb deel twee op mijn verlanglijstje staan en zal die binnenkort ook eens gaan bestellen, want nu ik deze recensie schrijf krijg ik zelf spontaan zin om weer verder te gaan in deze serie!
Dus; zoek je nog een goede thriller voor jezelf of voor een thriller liefhebber? Dan weet je nu voor welk boek je moet gaan!
Geen opmerkingen