Begin vorig jaar maakte ik voor het eerst kennis met Fredrik Backman. Ik las het boek 'Een man die Ove heet' en was gelijk verkocht. Wat een prachtig boek, en bovenal; wat een fantastische auteur! Ik plaatste gelijk een aantal andere boeken van deze auteur op mijn verlanglijstje, en met mijn vorige verjaardag kreeg ik het boek Angstige Mensen cadeau. Met hoge verwachtingen las ik afgelopen week dit boek. Benieuwd wat ik er van vond? Lees dan snel verder!
Het bezoeken van een open huis is meestal geen kwestie van leven of dood, maar het wordt precies dat wanneer een bankrover na een mislukte overval een appartement binnenvalt waar op dat moment een bezichtiging plaatsvindt. Onder de aanwezigen bevinden zich onder anderen een zevenentachtigjarige vrouw die lang genoeg heeft geleefd om niet bang te worden als ze wordt bedreigd met een pistool, een jong stel dat op het punt staat voor het eerst een kind te krijgen maar het over niets eens lijkt te kunnen worden, en een mysterieuze man die zich heeft opgesloten in het toilet. Tijdens deze bezichtiging die ineens een gijzeling is geworden leren de aanwezigen elkaar steeds beter kennen en onthullen ze tegen wil en dank verrassende waarheden over zichzelf. Ieder van hen heeft een leven met verdrietige momenten, pijnlijke herinneringen, geheimen voor hun naasten en passies waar ze zich voor schamen. Als de gijzelaars na enige tijd worden vrijgelaten maar de politie de gijzelnemer niet in het appartement aantreft, vormt dat het begin van een serie verwarrende verhoren, waarin niemand lijkt te kunnen uitleggen wat er in het appartement is gebeurd.
Als je de synopsis van dit boek leest denk je dat dit boek gaat over een gijzeling. In het eerste opzicht lijkt dat misschien zo, maar dit boek gaat over véél meer dan dat.
Fredrik Backman neemt je mee op een hele bijzondere reis gedurende dit boek. Ik kan mij voorstellen dat er mensen zijn die zijn schrijfstijl lastig vinden. Het boek zit namelijk vol met hersenspinsels en bijzondere gedachtes. Er zitten heel veel stukjes in waar je echt even over na moet denken of stukjes die simpelweg heel erg herkenbaar zijn.
Ik ben sinds kort begonnen met het annoteren van de boeken die ik lees, wat inhoudt dat ik een tabje plaats bij stukjes die ik mooi vond, waar ik om moest lachen of waar ik later nog eens opnieuw over wil nadenken. Een paar van de stukjes die ik in dit boek heb getabt heb:
Soms hebben we pijn, vreselijke pijn, om geen andere reden dan dat onze huid niet aanvoelt als die van onszelf. Soms raken we in paniek, omdat de rekeningen betaald moeten worden, en we volwassen moeten zijn en niet weten hoe, want het is zo ontzettend verschrikkelijk simpel om te falen in volwassen zijn.
We doen onze ogen 's ochtends open en dan staat het leven gewoon te wachten om ons weer met een heleboel dingen waar we aan moeten denken en die we niet mogen vergeten om de oren te slaan. We krijgen geen tijd om te denken of bij te komen, we worden wakker en beginnen ons door die berg heen te worstelen, want morgen komt er een nieuwe. Soms kijken we om ons heen, op ons werk, op een ouderavond of op straat, en dan beseffen we tot onze schrik dat alle andere mensen precies lijken te weten waar ze mee bezig zijn. Dat wij de enigen zijn die moeten doen alsof.
Je houdt van elkaar totdat je niet meer zonder elkaar kunt leven. Zelfs als je een poosje niet meer van elkaar houdt, kun je niet zonder elkaar leven.
Dit boek is zoveel meer dan een verhaal over een gijzeling. Het gaat over het leven, depressie, vriendschappen en liefde. In dit boek leidt een gijzeling tot bijzondere vriendschappen.
In dit boek wisselen de hoofdstukken zich af tussen de verschillende personages. Daarnaast lees je ook regelmatig stukken van politieverhoren met de gijzelaars, welke vooral heel erg grappig zijn. De hoofdstukken zijn vlot geschreven en je vliegt dan ook door dit boek heen.
Het is moeilijk om dit boek te omschrijven, want je moet hem eigenlijk simpelweg zelf lezen om het te ervaren. Fredrik Backman kan namelijk zo mooi schrijven! Ik heb intens van dit boek genoten en de emoties wisselen zich continu af. Het ene moment zit je bijna te huilen en het andere moment lach je hardop. Ik kan niet wachten tot ik het volgende boek van deze auteur ga lezen.
Geen opmerkingen