Boek Recensie | Kom eens gauw - M.J. Arlidge

Kom eens gauw is een boek waar ik héél erg nieuwsgierig naar was, maar door de dikte van het boek bleef hij veel te lang ongelezen in mijn kast staan. Inmiddels heb ik het boek eindelijk een kans gegeven en wat ben ik blij dat ik weer in de fantastische Helen Grace serie ben verder gegaan. Ik deel vandaag mijn recensie met jullie, en ik kan alvast één ding verklappen; dit was weer een toppertje!

Laat op de avond komt een jonge vader thuis. Zijn dochtertje ligt rustig in haar bedje te slapen, maar die aanblik is een schrijnend contrast met de ravage die hij aantreft in zijn slaapkamer, waar zijn vrouw dood in bed ligt. Op brute wijze is ze om het leven gebracht. Een paar dagen later komt een moeder thuis van een late dienst en treft haar tienerzoon aan in de woonkamer. Vermoord. Beide moorden lijken met hetzelfde wapen te zijn gepleegd, maar wat is het verband?

Terwijl inspecteur Helen Grace zich op de zaak stort, bevindt haar leven zich op een keerpunt. Haar recentste aartsvijand loopt nog vrij rond en dit maakt dat ze geen stap kan zetten zonder drie keer achterom te kijken. Als zich een grote tragedie voordoet, is Helen nergens meer zeker van, zelfs niet van haar baan. Haar trouwe partner Charlie zal tijdelijk in haar voetsporen moeten treden, maar is ze daar wel klaar voor?

Kom eens gauw is alweer het elfde deel in de Helen Grace serie van M.J. Arlidge. Als je dus nog niets van deze serie hebt gelezen, raad ik je aan om bij het eerste deel te beginnen. Dan lijkt het alsof dit boek nog heel ver weg is, maar geloof mij; je vliegt door deze reeks heen en voordat je het weet ben je door alle boeken heen.

Ik ben zelf erg fan van de Helen Grace serie van M.J. Arlidge en daarom was ik heel erg enthousiast toen er weer een nieuw deel werd aangekondigd. Op 14 juni 2022 kwam Kom eens gauw uit, en natuurlijk kocht ik hem op de release datum. Wat ik niet had verwacht was dat dit boek zo dik zou zijn, waardoor ik het daadwerkelijke lezen ervan véél te lang heb uitgesteld. Dikke boeken schrikken mij altijd een beetje af, en met 528 pagina's vond ik dit toch wel een aardig dik boek.

Ondanks de dikte vloog ik toen ik eenmaal begon met lezen weer door het verhaal heen. M.J. Arlidge heeft een fijne schrijfstijl waarbij de meeste hoofdstukken heel erg kort zijn (3-4 pagina's). Daardoor denk je continu ''ah, nog één hoofdstuk'' en voordat je het weet ben je weer honderd pagina's verder. Dat komt ook doordat vrijwel elk hoofdstuk twijfelachtig eindigt, waardoor je steeds toch weer even verder wilt lezen om te zien hoe het verder gaat.

Je zou denken dat je na elf delen misschien zat zou kunnen worden van een personage, maar Arlidge bewees met dit deel weer dat Helen Grace écht nog niet saai aan het worden is. In dit boek komen er weer oude vijanden aan bod die het verhaal heel erg spannend maken. Zo volgen we niet alleen een spannende zaak, maar worden we ook heen en weer geslingerd tussen de vijanden van Grace. 

Deel 9 en 10 van de Helen Grace serie vond ik persoonlijk iets minder (vooral deel 10 vond ik een tikkeltje saai), maar met dit nieuwe deel ben ik weer helemaal enthousiast en heb ik intens genoten van het verhaal. Het was weer een goed opgebouwde zaak met verschillende interessante verdachten. Ook de persoonlijke aspecten van het verhaal maken het boek moeilijk om weg te leggen. Je blijft toch nieuwsgierig of het dit keer toch eens mis zou gaan. Je weet het ten slotte maar nooit! ;).

Voor nu lijkt het er op dat het verhaal van Helen Grace nog niet klaar is en verwacht ik snel genoeg een nieuw deel. Als je niet kan wachten op het volgende deel in deze serie heb ik wellicht nog een ander leuk nieuwtje; op 8 augustus verschijnt er een standalone van M.J. Arlidge; Oog om Oog. Die staat natuurlijk al op mijn verlanglijstje!

'' Ben jij al bekend met de Helen Grace serie van M.J. Arlidge?

Geen opmerkingen